Poniedziałek 10/11/2025
Jeśli parkiet płonie — czym go podsycić? Trzy osoby performujące pracują z interaktywną oprawą dźwiękową, która uruchamia muzykę tylko wtedy, gdy parkiet jest w ruchu. To zapraszający do zabawy performans, w którym publiczność może najpierw się przyglądać, a potem dołączyć do tworzenia – „dokładając do ognia” własne ciała i taneczne ruchy. Powstał we współpracy z artystą audiowizualnym Cameronem Howardem: kamera internetowa łączy ruch na żywo z prędkością muzyki. Osoby performujące skaczą, kołyszą się i roztańczają podłogę aż do czerwoności, aż leje się pot. Ten projekt to nieustannie pisany list miłosny do tańca społecznego, do wspólnot i do mocy tańca, która potrafi tworzyć przestrzeń.
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTAKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTAKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
Spektakl zespołu cie. toula limnaios wyrasta z muzyki Gustava Mahlera i poświęcony jest „dzieciom kurzu” – nam samym. Ich ślad głęboko osadza się w naszej pamięci, zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej.
W „staubkinder” (dzieci kurzu) pozwalamy porwać się w absurdalny, dezorientujący świat – do złudzenia podobny do naszego: z krytycznymi aspektami teraźniejszości, dzisiejszą złożonością i tą niepewną przestrzenią zwaną przyszłością. Dzieci kurzu szukają oparcia; ziemia pod ich stopami jest im obca. Niepokojące i poetyckie zarazem…
„Obraz Paula Klee zatytułowany «Angelus Novus» przedstawia anioła, który wygląda, jakby miał właśnie oddalić się od czegoś, na co spogląda […] Najchętniej zatrzymałby się, przywrócił zmarłych do życia i scalił to, co zostało rozbite. Ale z raju nadciąga burza, która wplątała się w jego skrzydła i jest tak potężna, że anioł nie może ich złożyć. Burza ta popycha go niepowstrzymanie w stronę przyszłości, do której jest zwrócony plecami, podczas gdy przed nim piętrzy się stos ruin, sięgający nieba. To, co nazywamy postępem, jest właśnie tą burzą.”
O, człowieku! Miej się na baczności!
Co mówi głos najgłębszej północy?
Spałem – i śniłem –,
Z najgłębszego snu zbudziłem się – i słyszę:
świat jest głęboki,
głębszy, niż zdoła odczytać dzień.
Głęboki jest jego ból –,
lecz radość – głębsza jeszcze niż może być cierpienie.
Ból mówi: „Precz! Idź!”
Lecz wszystkie radości pragną wieczności –
– pragną wieczności bezdennej.
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTEKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
W „staubkinder” (dzieci kurzu) pozwalamy porwać się w absurdalny, dezorientujący świat – do złudzenia podobny do naszego: z krytycznymi aspektami teraźniejszości, dzisiejszą złożonością i tą niepewną przestrzenią zwaną przyszłością. Dzieci kurzu szukają oparcia; ziemia pod ich stopami jest im obca. Niepokojące i poetyckie zarazem…
„Obraz Paula Klee zatytułowany «Angelus Novus» przedstawia anioła, który wygląda, jakby miał właśnie oddalić się od czegoś, na co spogląda […] Najchętniej zatrzymałby się, przywrócił zmarłych do życia i scalił to, co zostało rozbite. Ale z raju nadciąga burza, która wplątała się w jego skrzydła i jest tak potężna, że anioł nie może ich złożyć. Burza ta popycha go niepowstrzymanie w stronę przyszłości, do której jest zwrócony plecami, podczas gdy przed nim piętrzy się stos ruin, sięgający nieba. To, co nazywamy postępem, jest właśnie tą burzą.”
O, człowieku! Miej się na baczności!
Co mówi głos najgłębszej północy?
Spałem – i śniłem –,
Z najgłębszego snu zbudziłem się – i słyszę:
świat jest głęboki,
głębszy, niż zdoła odczytać dzień.
Głęboki jest jego ból –,
lecz radość – głębsza jeszcze niż może być cierpienie.
Ból mówi: „Precz! Idź!”
Lecz wszystkie radości pragną wieczności –
– pragną wieczności bezdennej.
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTEKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
„Taranto Aleatorio”
Dwie kobiety jedzą pestki słonecznika – w parku, przed domem, na podwórku.
Dzielą wspólną codzienną przestrzeń, rozmowę, intymność ciszy.
Nagle śpiew i taniec przerywają zwyczajność i wprowadzają magię.
W zawieszonym, enigmatycznym czasie rodzi się choreografia – najpierw jako subtelny wir, który z czasem staje się tornadem.
Dźwięk stukania obcasów narzeka i śmieje się w pętli.
Pieśń, która nie ustaje, wzbija się ku górze i oplata przestrzeń.
Taranto, jako styl flamenco, wywodzi się z górniczych terenów Almeríi. W swojej pierwotnej formie to cante – śpiew prosty, surowy, pozbawiony akompaniamentu gitarowego, zrodzony z potrzeby wolności i nieskrępowanego wyrazu.
W tym sceniczno-badawczym utworze tancerce Maríi del Mar Suárez / LaChachi oraz wokalistce Lola Dolores towarzyszy nagość – symboliczna i dosłowna – z którą eksperymentują. Z szacunkiem dla struktury tradycyjnego tablao poszukują możliwości spotkania tańca i cante, by oddać przestrzeń przypadkowości i przekształceniu. Z ciszy, bez instrumentów, rodzi się rozmowa między głosem a ciałem, w której to, co nieplanowane, staje się częścią języka.
Wezwanie do tańca współbrzmi z quejíos (zawodzeniami) taranto, pozwalając choreografii przekształcać się „przez zarażenie” i chłonąć wszystko, co rodzi się z tańca i śpiewu. W języku scenicznym, wpisanym w nowe dramaturgie, artystki badają ciało i zaskoczenie nagim cante. Nie szukając niczego ostatecznego, pojawiają się gesty niepokorne, humor i przypadek. Taniec i cante ulegają zmianie, nie pękając; integrują te przesunięcia – jak w życiu – by tańczyć dalej.
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTEKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
Dwie kobiety jedzą pestki słonecznika – w parku, przed domem, na podwórku.
Dzielą wspólną codzienną przestrzeń, rozmowę, intymność ciszy.
Nagle śpiew i taniec przerywają zwyczajność i wprowadzają magię.
W zawieszonym, enigmatycznym czasie rodzi się choreografia – najpierw jako subtelny wir, który z czasem staje się tornadem.
Dźwięk stukania obcasów narzeka i śmieje się w pętli.
Pieśń, która nie ustaje, wzbija się ku górze i oplata przestrzeń.
Taranto, jako styl flamenco, wywodzi się z górniczych terenów Almeríi. W swojej pierwotnej formie to cante – śpiew prosty, surowy, pozbawiony akompaniamentu gitarowego, zrodzony z potrzeby wolności i nieskrępowanego wyrazu.
W tym sceniczno-badawczym utworze tancerce Maríi del Mar Suárez / LaChachi oraz wokalistce Lola Dolores towarzyszy nagość – symboliczna i dosłowna – z którą eksperymentują. Z szacunkiem dla struktury tradycyjnego tablao poszukują możliwości spotkania tańca i cante, by oddać przestrzeń przypadkowości i przekształceniu. Z ciszy, bez instrumentów, rodzi się rozmowa między głosem a ciałem, w której to, co nieplanowane, staje się częścią języka.
Wezwanie do tańca współbrzmi z quejíos (zawodzeniami) taranto, pozwalając choreografii przekształcać się „przez zarażenie” i chłonąć wszystko, co rodzi się z tańca i śpiewu. W języku scenicznym, wpisanym w nowe dramaturgie, artystki badają ciało i zaskoczenie nagim cante. Nie szukając niczego ostatecznego, pojawiają się gesty niepokorne, humor i przypadek. Taniec i cante ulegają zmianie, nie pękając; integrują te przesunięcia – jak w życiu – by tańczyć dalej.
PROMOCJA W KASIE CK:
PRZY ZAKUPIE MIN. 2 BILETÓW NA DOWOLNY SPEKTEKL 29. MSTT, KAŻDY KOLEJNY BILET W CENIE 30 ZŁ!! NIE DOTYCZY SPEKTAKLU Scottish Dance Theatre W CSK! czytaj więcej
Poniedziałek 10/11/2025
Zobacz kolejny dzień