Repertuar
Wybierz tytuł lub przejdź do strony z kalendarium
Bugonia
Wizjonerski reżyser Yorgos Lanthimos przedstawia film „Bugonia”, wybuchowy thriller, który oferuje mroczne, komiczne spojrzenie na współczesną epokę. Prowokacyjny i wywrotowy film opowiada o dwóch młodych mężczyznach z obsesją na punkcie spisków, którzy wyrywają się ze swojej kryjówki i porywają Michelle, wpływową dyrektor generalną, którą uważają za kosmitkę, przybyłą, po to aby nas zniszczyć. Po tym, jak zamykają Michelle w piwnicy kobieta staje twarzą w twarz z wrogiem. Tym samym, obie strony – zwolennicy teorii spiskowych i bezduszna dyrektor korporacji – wkrótce znajdą się w środku walki, która jest równie nieprzewidywalna, co nieoczekiwanie poruszająca.
Film opiera się na potężnych kreacjach aktorskich: Jessego Plemonsa, Emmy Stone i debiutanta Aidana Delbisa, a także na diabelsko ostrym scenariuszu Willa Tracy'ego.
Lanthimos tworzy odważny, oryginalny portret tego, co oznacza śmiech, płacz i wstręt wobec losu ludzkości.
Film opiera się na potężnych kreacjach aktorskich: Jessego Plemonsa, Emmy Stone i debiutanta Aidana Delbisa, a także na diabelsko ostrym scenariuszu Willa Tracy'ego.
Lanthimos tworzy odważny, oryginalny portret tego, co oznacza śmiech, płacz i wstręt wobec losu ludzkości.
Być kochaną
„Być kochaną” – nowy film producentów „Najgorszego człowieka na świecie” – przewrotnie przypomina, że najważniejsza z miłości to ta, którą obdarzamy siebie samych. Czerpiąc z własnych doświadczeń, debiutująca w pełnym metrażu Lilja Ingolfsdottir stworzyła wielowymiarową opowieść o kobiecie, która po porażce pierwszego związku ma odwagę dać sobie drugą szansę. Wyróżniony aż pięcioma nagrodami na festiwalu w Karlowych Warach oraz niekwestionowany zwycięzca norweskiego odpowiednika Oscarów, „Być kochaną” urzeka empatią i szczerością w stawianiu pytań o miłość, bliskość i samoakceptację.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Maria (Helga Guren) wchodzi w kolejną relację z nadzieją na nowy początek. Wystarczy jedno spojrzenie i czuje się, jakby znała Sigmunda (Oddgeir Thune) całe życie, a namiętny romans szybko przeradza się w poważny związek. Historia w „Być kochaną” zaczyna się tam, gdzie kończy się większość love stories. Codzienność w patchworkowej rodzinie szybko ujawnia niespełnione ambicje, niewyrażone uczucia i sprzeczne potrzeby, które kumulują się w emocjonalną bombę – a ta pewnego wieczoru wybucha.
W „Być kochaną” przejrzy się wiele kobiet, które starają się pogodzić bycie partnerką i matką, bez rezygnowania z siebie. Empatyczny, ale stawiający na szczerość, pełen gniewu i łez, a jednak terapeutyczny film Norweżki proponuje głęboką refleksję nad tym, kim jesteśmy w relacjach i z czego rezygnujemy, próbując sprostać cudzym oczekiwaniom. „Być kochaną” pozwala jednak uwierzyć w kolejną szansę, widząc w kryzysie początek pięknej, nowej relacji: ze sobą.
Chopin, Chopin!
Paryż, 1835 rok. Fryderyk Chopin ma 25 lat i jest ulubieńcem paryskich salonów, arystokracji i króla Francji. Żadne znaczące wydarzenie nie może odbyć się bez jego udziału. Widzimy go podczas nocnych eskapad i afterparty po koncertach. Zazwyczaj pełnego energii, przykrywającego chorobę żartem. Jego życie ucieka, jednak Fryderyk nie zwalnia. Tworzy swoje największe dzieła, czasem na specjalne zamówienie, a jednocześnie z powodów finansowych, udziela lekcji gry na fortepianie. Jest podziwiany przez przyjaciół i uwielbiany przez kobiety. Z czasem jednak dojrzewa do odkrycia, że najważniejsza w jego życiu jest muzyka.
Ciemna strona Mount Everest
Porywający wizualnie film, ukazujący piękno szczytów Himalajów. Tym razem oglądamy go z rzadkiej perspektywy – Szerpów, bez których nie odbyłaby się żadna wyprawa. Nepalczyk wybiera się na niebezpieczną misję, aby uspokoić górskich bogów, którzy wymagają szacunku do natury. Czomolungma oznacza po nepalsku „Bogini Matka Ziemia”. Turyści ustawiają się w kolejce, żeby „zdobyć” najwyższą górę świata, ale nie wszystkim to się udaje i dlatego Mt. Everest stał się cmentarzem, pełnym zamrożonych ciał. Słynny himalaista Mingma Tsiri Sherpa, buddysta, łamie słowo dane rodzinie, że nie będzie już się wspinał. Udaje się na ostatnią wyprawę na Mt. Everest, aby oczyścić świętą górę z martwych ciał himalaistów, które zostały tam porzucone. Misja jest trudna. W filmie poznajemy ze szczegółami całą drogę na ten wyjątkowy szczyt.
Droga do Vermiglio
„Droga do Vermiglio” to poruszająca rodzinna saga, uhonorowana Wielką Nagrodą Jury na festiwalu w Wenecji oraz 6 statuetkami prestiżowej nagrody David di Donatello – włoskiego odpowiednika Oscara. Ten oszałamiający wizualnie dramat stał się jednym z największych wydarzeń włoskiego kina ostatnich lat. Reżyserka Maura Delpero – czerpiąc inspirację z historii własnej rodziny – tworzy intymną, ale uniwersalną opowieść o miłości, zdradzie, przemijaniu i nadziei. Osadzony w surowym, a zarazem przepięknym krajobrazie włoskich Alp film przenosi widzów do roku 1944, ukazując życie zamkniętej społeczności w cieniu wielkiej historii.
Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty.
„Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie.
Ostatnie miesiące II wojny światowej. Spokojne życie mieszkającej w górskiej wiosce Vermiglio rodziny zakłóca pojawienie się młodego żołnierza, który dezerteruje z armii i szuka schronienia z dala od wojennego frontu. Mężczyzna nawiązuje romans z najstarszą córką miejscowego nauczyciela. Ich związek staje się katalizatorem przemian, zarówno w samej rodzinie, jak i w lokalnej społeczności, ujawniając długo skrywane emocje, tajemnice i konflikty.
„Droga do Vermiglio” jest jak pocztówka wysłana w przyszłość, gdzie pod śniegiem, kostiumem i pieczołowicie oddanymi detalami surowej egzystencji kryje się porywająca, żywa i przejmująca historia o tym, jak odległe zdarzenia i decyzje wpływają na nas tu i teraz. Dzięki zniuansowanym postaciom, wyjątkowym zdjęciom ukazującym zapierające dech w piersi alpejskie krajobrazy oraz subtelnej narracji Delpero tworzy kino, które zapada głęboko w pamięć – ciche, ale niezwykle mocne. Rytm zmieniającej się przyrody oddają towarzyszące bohaterom nokturny Fryderyka Chopina oraz „Cztery pory roku” Vivaldiego. Ta subtelnie zrealizowana opowieść jest emocjonalną podróżą przez ludzkie wybory i ich konsekwencje, które definiują nasze życie.
Filmoterapia z Inspirą: Wszystko w porządku
Jeden z najważniejszych tytułów berlińskiej sekcji Perspectives. Kryminalne kino moralnego niepokoju, czarno-biały film, w którym nic nie jest czarno-białe. Debiut węgierskiego reżysera Bálinta Dániela Sósa stawia bohatera przed dramatycznym wyborem: czy skłamać w obronie syna, czy ujawnić prawdę, która może na zawsze zmienić życie 12-latka? Sándor, wdowiec z dwójką dzieci, próbuje rozpocząć nowe życie i nowy związek. Cichą euforię gasi jednak wypadek podczas przyjęcia u partnerki i jej córeczki. Kogo chronić, o co walczyć, a przede wszystkim komu wierzyć? Sós dostrzega i ubiera w szaty greckiej tragedii dylematy, które na co dzień towarzyszą rodzicielstwu, precyzyjnie trafia w kwestie zaufania i nawigowania pomiędzy miłością do dzieci a potrzebą akceptacji ze strony dorosłych i koniecznością przestrzegania norm społecznych. I jak w żadnej opowieści o ojcostwie, tak i w tej nie mogło zabraknąć czarnego humoru. Za sprawą formalnych wyborów film Sósa uniwersalizuje historię: czerń i biel czynią ją ponadczasową, a zaskakujące ujęcia architektury budują świat etycznej dystopii i zanurzają nas w labiryncie dorosłości, pełnym wewnętrznych konfliktów i błędów popełnianych w najlepszych intencjach.
FOKUS: ANIMACJA
FOKUS: ANIMACJA
Konkurs Fokus: Animacja przeznaczony jest dla krótkometrażowych filmów animowanych niezależnie od techniki wykonania. Ten rodzaj kina daje autorom i autorkom nieograniczone możliwości ekspresji i umożliwia opowiadanie historii w kompletnie zaskakujący sposób.
Jak być męczennikiem/Martyr's Guidebook, reż./dir. Maksymilian Rzontkowski (Polska/Poland) 2023, 9’, 16+
Tony zawsze stawia innych na pierwszym miejscu. Mieszka z gigantycznym aniołem, który wpływa na jego niezwykłą dobroć. Kiedy bezinteresowność Tony’ego przynosi nieoczekiwany skutek, musi nauczyć się równoważyć altruizm z dbaniem o siebie.
Film nagrodzony m.in. na MFF Etiuda&Anima i FF Spektrum.
Radix, reż./dir. Anne Breymann (Niemcy/Germany) 2025, 4’, 13+
Dwa stworzenia spotykają się na drzewie. Gdy pozbywają się masek ich relacja sięga głębiej niż do korzeni.
Film prezentowany m.in. na MFFA w Annecy i MFFK w Palm Springs.
Innego końca nie będzie/There Will Be No Other End, dir./reż. Piotr Milczarek (Polska/Poland) 2024, 8’, 13+
Satyra opowiadająca w pięciu aktach o społeczeństwie, jego zachowaniach i wadach.
Film nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Ploo, reż./dir. Jon Frickey (Niemcy/Germany) 2025, 15’, 13+
Film badający związki grafiki wektorowej i technologii wyświetlania ekranowego z kondycją ludzkości.
Film prezentowany m.in. na festiwalu DOK w Lipsku. Polska premiera.
Kamień przeznaczenia/Stone of Destiny, reż./dir. Julie Černá (Czechy/Czech Republic) 2025, 10’, 13+
Przytłoczony monotonią swojego życia kamień wyrusza na poszukiwanie nowego domu.
Film prezentowany m.in. na MFF w Berlinie.
Kafka. Zakochany/Kafka. In Love, reż./dir. Zane Oborenko (Czechy, Łotwa / Czech Republic, Latvia) 2024, 10’, 16+
Film zainspirowany listami Franza Kafki do Mileny Jesenskiej. Franz i Milena, pomimo przeszkód, utrzymują ze sobą korespondencyjny kontakt. Choć Kafka skrywa w sobie lęk i mrok, miłość wypełnia jego życie światłem i nadzieją.
Film prezentowany m.in. na FF w Tallinie. Polska premiera.
Joko, reż./dir. Izabela Plucińska (Polska/Poland) 2024, 15’, 16+
Film oparty na prozie Rolanda Topora. Joko utrzymuje rodzinę z pracy przy cysternie. W drugą rocznicę zatrudnienia, Joko i jego kolegów z pracy zaskakuje spotkanie z nieokreślonymi delegatami, którzy każą nosić się na plecach. Początkowo buntuje się przeciwko upokarzającym praktykom, jednak pod wpływem presji otoczenia i chęci zarobku ustępuje.
Grand Prix MFFA Animator i MFF Etiuda&Anima.
Detlev, reż./dir. Ferdinand Ehrhardt (Niemcy/Germany) 2024, 13’, 15+
Nieustannie marznący mężczyzna po czterdziestce każdego wieczoru kupuje na stacji benzynowej podgrzany w mikrofalówce tost hawajski. Ta rutyna pozwala mu przez chwilę poczuć ciepło. Pewnej pewnej nocy Detlev zostaje zauważony przez nieznajomego i jego poukładany świat zaczyna się rozpadać.
Film nagrodzony na MFF w Calgary i MFF StopTrik.
Konkurs Fokus: Animacja przeznaczony jest dla krótkometrażowych filmów animowanych niezależnie od techniki wykonania. Ten rodzaj kina daje autorom i autorkom nieograniczone możliwości ekspresji i umożliwia opowiadanie historii w kompletnie zaskakujący sposób.
Jak być męczennikiem/Martyr's Guidebook, reż./dir. Maksymilian Rzontkowski (Polska/Poland) 2023, 9’, 16+
Tony zawsze stawia innych na pierwszym miejscu. Mieszka z gigantycznym aniołem, który wpływa na jego niezwykłą dobroć. Kiedy bezinteresowność Tony’ego przynosi nieoczekiwany skutek, musi nauczyć się równoważyć altruizm z dbaniem o siebie.
Film nagrodzony m.in. na MFF Etiuda&Anima i FF Spektrum.
Radix, reż./dir. Anne Breymann (Niemcy/Germany) 2025, 4’, 13+
Dwa stworzenia spotykają się na drzewie. Gdy pozbywają się masek ich relacja sięga głębiej niż do korzeni.
Film prezentowany m.in. na MFFA w Annecy i MFFK w Palm Springs.
Innego końca nie będzie/There Will Be No Other End, dir./reż. Piotr Milczarek (Polska/Poland) 2024, 8’, 13+
Satyra opowiadająca w pięciu aktach o społeczeństwie, jego zachowaniach i wadach.
Film nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Ploo, reż./dir. Jon Frickey (Niemcy/Germany) 2025, 15’, 13+
Film badający związki grafiki wektorowej i technologii wyświetlania ekranowego z kondycją ludzkości.
Film prezentowany m.in. na festiwalu DOK w Lipsku. Polska premiera.
Kamień przeznaczenia/Stone of Destiny, reż./dir. Julie Černá (Czechy/Czech Republic) 2025, 10’, 13+
Przytłoczony monotonią swojego życia kamień wyrusza na poszukiwanie nowego domu.
Film prezentowany m.in. na MFF w Berlinie.
Kafka. Zakochany/Kafka. In Love, reż./dir. Zane Oborenko (Czechy, Łotwa / Czech Republic, Latvia) 2024, 10’, 16+
Film zainspirowany listami Franza Kafki do Mileny Jesenskiej. Franz i Milena, pomimo przeszkód, utrzymują ze sobą korespondencyjny kontakt. Choć Kafka skrywa w sobie lęk i mrok, miłość wypełnia jego życie światłem i nadzieją.
Film prezentowany m.in. na FF w Tallinie. Polska premiera.
Joko, reż./dir. Izabela Plucińska (Polska/Poland) 2024, 15’, 16+
Film oparty na prozie Rolanda Topora. Joko utrzymuje rodzinę z pracy przy cysternie. W drugą rocznicę zatrudnienia, Joko i jego kolegów z pracy zaskakuje spotkanie z nieokreślonymi delegatami, którzy każą nosić się na plecach. Początkowo buntuje się przeciwko upokarzającym praktykom, jednak pod wpływem presji otoczenia i chęci zarobku ustępuje.
Grand Prix MFFA Animator i MFF Etiuda&Anima.
Detlev, reż./dir. Ferdinand Ehrhardt (Niemcy/Germany) 2024, 13’, 15+
Nieustannie marznący mężczyzna po czterdziestce każdego wieczoru kupuje na stacji benzynowej podgrzany w mikrofalówce tost hawajski. Ta rutyna pozwala mu przez chwilę poczuć ciepło. Pewnej pewnej nocy Detlev zostaje zauważony przez nieznajomego i jego poukładany świat zaczyna się rozpadać.
Film nagrodzony na MFF w Calgary i MFF StopTrik.
FOKUS: GRANICE - Nauka
FOKUS: GRANICE
Fokus: Granice do konkurs średniometrażowych i pełnometrażowych filmów aktorskich, animowanych i hybrydowych o wyraźnie autorskim stylu, poszukujących oryginalnych form opowiadania o współczesności. Różnorodność podejść do materii dłuższego metrażu zaprezentowanych w zakwalifikowanych produkcjach udowadnia, że kino wciąż ma nam wiele do zaoferowania. W tym roku w konkursie bierze udział 8 filmów.
Nauka/Lesson Learned, reż. Bálint Szimler (Węgry) 2024, 120’, 15+
Dziesięcioletni Palko po przeprowadzce do małego miasteczka próbuje się odnaleźć w nowej szkole. Nieśmiały i wrażliwy, szybko zderza się z surowymi zasadami i brakiem zrozumienia ze strony nauczycieli oraz rówieśników. Jego codzienność zaczyna się zmieniać, gdy poznaje Juci – młodą nauczycielkę, która chce przełamać rutynę szkolnych murów i pomóc uczniom odnaleźć własny głos. Relacja między nimi staje się cichym centrum filmu – pełnym empatii i napięć, ale też nadziei, że nawet w systemie zbudowanym na strachu można odnaleźć przestrzeń na autentyczność i współczucie.
Film balansuje między realizmem i delikatną poetyką codzienności, stając się cichym manifestem przeciwko edukacji opartej na strachu i konformizmie.
Film nagrodzony m.in. na MFF w Locarno i MFF w Ljubljanie.
Po seansie zapraszamy na dyskusję.
Fokus: Granice do konkurs średniometrażowych i pełnometrażowych filmów aktorskich, animowanych i hybrydowych o wyraźnie autorskim stylu, poszukujących oryginalnych form opowiadania o współczesności. Różnorodność podejść do materii dłuższego metrażu zaprezentowanych w zakwalifikowanych produkcjach udowadnia, że kino wciąż ma nam wiele do zaoferowania. W tym roku w konkursie bierze udział 8 filmów.
Nauka/Lesson Learned, reż. Bálint Szimler (Węgry) 2024, 120’, 15+
Dziesięcioletni Palko po przeprowadzce do małego miasteczka próbuje się odnaleźć w nowej szkole. Nieśmiały i wrażliwy, szybko zderza się z surowymi zasadami i brakiem zrozumienia ze strony nauczycieli oraz rówieśników. Jego codzienność zaczyna się zmieniać, gdy poznaje Juci – młodą nauczycielkę, która chce przełamać rutynę szkolnych murów i pomóc uczniom odnaleźć własny głos. Relacja między nimi staje się cichym centrum filmu – pełnym empatii i napięć, ale też nadziei, że nawet w systemie zbudowanym na strachu można odnaleźć przestrzeń na autentyczność i współczucie.
Film balansuje między realizmem i delikatną poetyką codzienności, stając się cichym manifestem przeciwko edukacji opartej na strachu i konformizmie.
Film nagrodzony m.in. na MFF w Locarno i MFF w Ljubljanie.
Po seansie zapraszamy na dyskusję.
FOKUS: GRANICE - Trzy miłości
FOKUS: GRANICE
Fokus: Granice do konkurs średniometrażowych i pełnometrażowych filmów aktorskich, animowanych i hybrydowych o wyraźnie autorskim stylu, poszukujących oryginalnych form opowiadania o współczesności. Różnorodność podejść do materii dłuższego metrażu zaprezentowanych w zakwalifikowanych produkcjach udowadnia, że kino wciąż ma nam wiele do zaoferowania. W tym roku w konkursie bierze udział 8 filmów.
Trzy miłości/Three Loves, reż. Łukasz Grzegorzek (Polska) 2025, 100’, 18+
On kocha ją, ona kocha jego, on kocha… no właśnie kogo? Banalny flirt łączy kończącą właśnie 40 lat Lenę, studenta prawa Kundla i Jana, wpływowego prawnika, a zarazem byłego męża Leny. Sytuacja z pozoru błaha i niewinna okazuje się wstępem do pełnej napięcia i niepewności rozgrywki, w której pożądanie, miłość i obsesja przenikają się ze sobą i prowadzą trójkę bohaterów w niespodziewane miejsca.
W najnowszym filmie Łukasza Grzegorzka obserwujemy dynamicznie przeobrażający się trójkąt miłosny. W klimacie, który przywodzi na myśl najbardziej powichrowane dokonania Pedra Almodovara, Grzegorzek snuje historię trochę śmieszną, trochę ironiczną, trochę kiczowatą, trochę dramatyczną, ale – również dzięki wysmakowanym zdjęciom Weroniki Bilskiej – cały czas niezwykle zmysłową i wciągającą niczym erotyczne fantazje. Trzy miłości wymykają się zgrabnie gatunkowym szufladkom, oscylując między obyczajowym komediodramatem, kampową zgrywą, a nawet podszytym erotycznie thrillerem. Grzegorzek nie boi się eksperymentować z formą i narracją, a efektem jest kolejny już w dorobku tego reżysera wyrazisty, autorski obraz udowadniający, że jest jednym z najbardziej osobnych głosów w polskim kinie.
Film nagrodzony na FPFF w Gdyni i prezentowany m.in. na MFF Nowe Horyzonty.
Po seansie zapraszamy na dyskusję.
Seans z opcją audiodeskrypcji.
Fokus: Granice do konkurs średniometrażowych i pełnometrażowych filmów aktorskich, animowanych i hybrydowych o wyraźnie autorskim stylu, poszukujących oryginalnych form opowiadania o współczesności. Różnorodność podejść do materii dłuższego metrażu zaprezentowanych w zakwalifikowanych produkcjach udowadnia, że kino wciąż ma nam wiele do zaoferowania. W tym roku w konkursie bierze udział 8 filmów.
Trzy miłości/Three Loves, reż. Łukasz Grzegorzek (Polska) 2025, 100’, 18+
On kocha ją, ona kocha jego, on kocha… no właśnie kogo? Banalny flirt łączy kończącą właśnie 40 lat Lenę, studenta prawa Kundla i Jana, wpływowego prawnika, a zarazem byłego męża Leny. Sytuacja z pozoru błaha i niewinna okazuje się wstępem do pełnej napięcia i niepewności rozgrywki, w której pożądanie, miłość i obsesja przenikają się ze sobą i prowadzą trójkę bohaterów w niespodziewane miejsca.
W najnowszym filmie Łukasza Grzegorzka obserwujemy dynamicznie przeobrażający się trójkąt miłosny. W klimacie, który przywodzi na myśl najbardziej powichrowane dokonania Pedra Almodovara, Grzegorzek snuje historię trochę śmieszną, trochę ironiczną, trochę kiczowatą, trochę dramatyczną, ale – również dzięki wysmakowanym zdjęciom Weroniki Bilskiej – cały czas niezwykle zmysłową i wciągającą niczym erotyczne fantazje. Trzy miłości wymykają się zgrabnie gatunkowym szufladkom, oscylując między obyczajowym komediodramatem, kampową zgrywą, a nawet podszytym erotycznie thrillerem. Grzegorzek nie boi się eksperymentować z formą i narracją, a efektem jest kolejny już w dorobku tego reżysera wyrazisty, autorski obraz udowadniający, że jest jednym z najbardziej osobnych głosów w polskim kinie.
Film nagrodzony na FPFF w Gdyni i prezentowany m.in. na MFF Nowe Horyzonty.
Po seansie zapraszamy na dyskusję.
Seans z opcją audiodeskrypcji.
FOKUS: TRANSGRESJE – GRANICE FORMY
FOKUS: TRANSGRESJE – GRANICE FORMY
Konkurs Fokus: Transgresje przeznaczony jest dla filmów eksperymentujących z formą, stosujących nowe formy narracji. Potrafią w zaskakujący sposób opowiedzieć o złożonych tematach, zatrzeć granice między rodzajami i gatunkami filmowymi. Znajdziecie tu odważne eksperymenty, intymne refleksje i oryginalne dokumenty. Pokazy konkursowe podzielone są na tematy, które oddają różnorodność przekraczania granic w kinie.
Niebu nieznane me imię/Heaven Doesn't Know My Name, reż./dir. Carol AÓ (Brazylia/Brazil) 2024, 21’, 13+
Luma nadaje nowe znaczenie śmierci prababci poprzez dotąd niewypowiedziane wspomnienia.
Film prezentowany m.in. na MFF w Rio de Janeiro. Polska premiera.
Relaks/Relax, reż./dir. JL Maldonado (Hiszpania/Spain) 2024, 15’, 16+
Po nakręceniu swojego najnowszego filmu o życiu romskiej rodziny mieszkającej w Rumunii, reżyser zaczyna odczuwać niepokój związany z tym, co stworzył. Zastanawia się, czy jego praca przynosi korzyści bohaterom, czy jest jedynie artystycznym przedsięwzięciem wykorzystującym ludzi.
Film nagrodzony m.in. na Festiwalu CortoGijón. Polska premiera.
Podróżnik/The Wayfarer, reż./dir. Veronika Jelšíková (Czechy, Słowacja / Czech Republic, Slovakia) 2025, 20’, 13+
Albert całe życie pracował w fabryce emaliowanych tablic. Nigdy nie miał okazji do zrealizowania swoich marzeń o podróżach. Dzisiaj przechodzi na emeryturę i zamierza w końcu wyruszyć w świat. Ale podczas imprezy pożegnalnej wydarzenia przybierają nieoczekiwany obrót.
Film prezentowany m.in. na MFF w Arlington. Polska premiera.
Picturam, reż/dir. Eva Rezová (Czechy/Czech Republic) 2025, 8’, 13+
Taneczna interpretacja „Ostatniej wieczerzy” Leonarda da Vinci nawiązująca wizualnie do malarstwa Rembrandta.
Film nagrodzony m.in. Nagrodą Czeskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych. Polska premiera.
Cud/The Miracle, reż./dir. Ewa Borysewicz (Polska/Poland) 2024, 30’, 16+
Film oparty na motywach powieści Ignacego Karpowicza. Życie młodego mężczyzny, hedonisty i grzesznika, wywraca się do góry nogami, gdy jego żona zachodzi w ciążę. Bohater próbuje ucieczki, ale ta jeszcze bardziej komplikuje sytuację. Nie potrafi już rozdzielić jawy od pijackiej halucynacji zabarwionej biblijnymi opowieściami i ludowymi pieśniami.
Film nagrodzony m.in. na MFF Etiuda&Anima.
Konkurs Fokus: Transgresje przeznaczony jest dla filmów eksperymentujących z formą, stosujących nowe formy narracji. Potrafią w zaskakujący sposób opowiedzieć o złożonych tematach, zatrzeć granice między rodzajami i gatunkami filmowymi. Znajdziecie tu odważne eksperymenty, intymne refleksje i oryginalne dokumenty. Pokazy konkursowe podzielone są na tematy, które oddają różnorodność przekraczania granic w kinie.
Niebu nieznane me imię/Heaven Doesn't Know My Name, reż./dir. Carol AÓ (Brazylia/Brazil) 2024, 21’, 13+
Luma nadaje nowe znaczenie śmierci prababci poprzez dotąd niewypowiedziane wspomnienia.
Film prezentowany m.in. na MFF w Rio de Janeiro. Polska premiera.
Relaks/Relax, reż./dir. JL Maldonado (Hiszpania/Spain) 2024, 15’, 16+
Po nakręceniu swojego najnowszego filmu o życiu romskiej rodziny mieszkającej w Rumunii, reżyser zaczyna odczuwać niepokój związany z tym, co stworzył. Zastanawia się, czy jego praca przynosi korzyści bohaterom, czy jest jedynie artystycznym przedsięwzięciem wykorzystującym ludzi.
Film nagrodzony m.in. na Festiwalu CortoGijón. Polska premiera.
Podróżnik/The Wayfarer, reż./dir. Veronika Jelšíková (Czechy, Słowacja / Czech Republic, Slovakia) 2025, 20’, 13+
Albert całe życie pracował w fabryce emaliowanych tablic. Nigdy nie miał okazji do zrealizowania swoich marzeń o podróżach. Dzisiaj przechodzi na emeryturę i zamierza w końcu wyruszyć w świat. Ale podczas imprezy pożegnalnej wydarzenia przybierają nieoczekiwany obrót.
Film prezentowany m.in. na MFF w Arlington. Polska premiera.
Picturam, reż/dir. Eva Rezová (Czechy/Czech Republic) 2025, 8’, 13+
Taneczna interpretacja „Ostatniej wieczerzy” Leonarda da Vinci nawiązująca wizualnie do malarstwa Rembrandta.
Film nagrodzony m.in. Nagrodą Czeskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych. Polska premiera.
Cud/The Miracle, reż./dir. Ewa Borysewicz (Polska/Poland) 2024, 30’, 16+
Film oparty na motywach powieści Ignacego Karpowicza. Życie młodego mężczyzny, hedonisty i grzesznika, wywraca się do góry nogami, gdy jego żona zachodzi w ciążę. Bohater próbuje ucieczki, ale ta jeszcze bardziej komplikuje sytuację. Nie potrafi już rozdzielić jawy od pijackiej halucynacji zabarwionej biblijnymi opowieściami i ludowymi pieśniami.
Film nagrodzony m.in. na MFF Etiuda&Anima.
FOKUS: TRANSGRESJE – GRANICE SAMOPOZNANIA
FOKUS: TRANSGRESJE – GRANICE SAMOPOZNANIA
Konkurs Fokus: Transgresje przeznaczony jest dla filmów eksperymentujących z formą, stosujących nowe formy narracji. Potrafią w zaskakujący sposób opowiedzieć o złożonych tematach, zatrzeć granice między rodzajami i gatunkami filmowymi. Znajdziecie tu odważne eksperymenty, intymne refleksje i oryginalne dokumenty. Pokazy konkursowe podzielone są na tematy, które oddają różnorodność przekraczania granic w kinie.
Duchy, które rysujesz mi na plecach/The Ghosts You Draw on My Back, reż./dir. Nikola Stojanović (Serbia) 2023, 15’, 16+
Nastoletnia Sara przyjeżdża wraz z rodziną odwiedza grób babci w małej miejscowości. Prace nad nową linią kolejową zaburzają spokój zacisznej wioski. Uwagę Sary przykuwa jeden z pracowników budowy.
Film nagrodzony m.in. na MFFK Żubroffka.
Maszyna do szycia/Sewing Machine, reż./dir. Ülo Pikkov (Estonia) 2024, 17’, 15+
Historia życia pochodzącej z Petseri prababci reżysera i jej nowo narodzonego dziecka, które musiało zostać ukryte w pudle na maszynę do szycia.
Film nagrodzony m.in. na MFF StropTrik.
Wąskie gardło/Bottleneck, reż./dir. Anna Zêpa, Carlos Segundo (Brazylia, Portugalia / Brazil, Portugal) 2025, 18’, 13+
Przytłoczona pracą lektorka za namową koleżanki wyjeżdża do domu na wsi. Początkowo nieco zagubiona, z czasem coraz bardziej wtapia się w nowe otoczenie.
Film nagrodzony na FFK w Milwaukee. Polska premiera.
Dzieci arogancji/Figli dell’Arroganza, reż./dir. Anteros Marra (Włochy/Italy) 2024, 17’, 16+
Mirko ma za sobą burzliwą przeszłość, ale teraz poświęca się opiece nad chorą matką. Raffaele szuka swojego miejsca na świecie a przez życie przebija się pięściami. W końcu przekracza granice i zwraca się o pomoc do wujka Mirko.
Polska premiera.
Konkurs Fokus: Transgresje przeznaczony jest dla filmów eksperymentujących z formą, stosujących nowe formy narracji. Potrafią w zaskakujący sposób opowiedzieć o złożonych tematach, zatrzeć granice między rodzajami i gatunkami filmowymi. Znajdziecie tu odważne eksperymenty, intymne refleksje i oryginalne dokumenty. Pokazy konkursowe podzielone są na tematy, które oddają różnorodność przekraczania granic w kinie.
Duchy, które rysujesz mi na plecach/The Ghosts You Draw on My Back, reż./dir. Nikola Stojanović (Serbia) 2023, 15’, 16+
Nastoletnia Sara przyjeżdża wraz z rodziną odwiedza grób babci w małej miejscowości. Prace nad nową linią kolejową zaburzają spokój zacisznej wioski. Uwagę Sary przykuwa jeden z pracowników budowy.
Film nagrodzony m.in. na MFFK Żubroffka.
Maszyna do szycia/Sewing Machine, reż./dir. Ülo Pikkov (Estonia) 2024, 17’, 15+
Historia życia pochodzącej z Petseri prababci reżysera i jej nowo narodzonego dziecka, które musiało zostać ukryte w pudle na maszynę do szycia.
Film nagrodzony m.in. na MFF StropTrik.
Wąskie gardło/Bottleneck, reż./dir. Anna Zêpa, Carlos Segundo (Brazylia, Portugalia / Brazil, Portugal) 2025, 18’, 13+
Przytłoczona pracą lektorka za namową koleżanki wyjeżdża do domu na wsi. Początkowo nieco zagubiona, z czasem coraz bardziej wtapia się w nowe otoczenie.
Film nagrodzony na FFK w Milwaukee. Polska premiera.
Dzieci arogancji/Figli dell’Arroganza, reż./dir. Anteros Marra (Włochy/Italy) 2024, 17’, 16+
Mirko ma za sobą burzliwą przeszłość, ale teraz poświęca się opiece nad chorą matką. Raffaele szuka swojego miejsca na świecie a przez życie przebija się pięściami. W końcu przekracza granice i zwraca się o pomoc do wujka Mirko.
Polska premiera.
FOKUS: WSPÓLNOTA – KOBIETY
FOKUS: WSPÓLNOTA – KOBIETY
Konkurs Fokus: Wspólnota skupia się na filmach, które nas łączą. Poruszają aktualne tematy społeczne z różnych stron świata opowiadając o nich przez pryzmat jednostek, często zwyczajnych ludzi próbujących odnaleźć się w skomplikowanej rzeczywistości. Znajdziecie tu kameralne dramaty, osobiste dokumenty i ciepłe komedie. Pokazy konkursowe podzielone są tematy, które pozwolą przyjrzeć się temu, co aktualnie najczęściej zajmuje twórców i twórczynie krótkometrażych filmów.
Granica/Border, reż./dir. Maria Magriel (Polska/Poland) 2024, 30’, 15+
Oksana od pięciu lat zarabia na życie w Polsce. Zostawiła dwie córki pod opieką babci w Ukrainie. W końcu decyduje się zabrać je do siebie. Wspólna podróż wystawia na próbę siłę ich więzi.
Laureat Nagrody im. Jana Machulskiego.
Lou, reż./dir. Tara Maurel (Francja/France) 2024, 19’, 15+
Pięcioletnia Lou wyczuwa na włosach mamy zapach tytoniu. Wkrótce dołącza do nich mężczyzna, z którym spędzają popołudnie nad rzeką. Dziewczynka obserwuje go i zastanawia się kim jest, co tu robi i dlaczego trzyma się tak blisko mamy.
Film nagrodzony na Festiwalu Filmów Francuskich w Rumunii. Polska premiera.
Trzy/Three, reż./dir. Amie Song (Chiny, USA / China, USA) 2024, 15’, 16+
Chinka, która niedawno przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, próbuje ukryć sekret córki przed nowymi przyjaciółmi.
Film prezentowany m.in. na MFF w Cannes i MFFK w Palm Springs.
Łódź podwodna/Submarine, reż./dir. Oliwia Zakrzewska (Polska/Poland) 2024, 17’, 15+
Oliwia samotnie wychowuje swojego dwuletniego syna. Przechodzi kryzys macierzyński i bezskutecznie szuka pomocy w poradniach psychologicznych. Walcząc z depresją, stara się stworzyć dziecku bezpieczny dom.
Film prezentowany m.in. na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Seans z opcją audiodeskrypcji.
Konkurs Fokus: Wspólnota skupia się na filmach, które nas łączą. Poruszają aktualne tematy społeczne z różnych stron świata opowiadając o nich przez pryzmat jednostek, często zwyczajnych ludzi próbujących odnaleźć się w skomplikowanej rzeczywistości. Znajdziecie tu kameralne dramaty, osobiste dokumenty i ciepłe komedie. Pokazy konkursowe podzielone są tematy, które pozwolą przyjrzeć się temu, co aktualnie najczęściej zajmuje twórców i twórczynie krótkometrażych filmów.
Granica/Border, reż./dir. Maria Magriel (Polska/Poland) 2024, 30’, 15+
Oksana od pięciu lat zarabia na życie w Polsce. Zostawiła dwie córki pod opieką babci w Ukrainie. W końcu decyduje się zabrać je do siebie. Wspólna podróż wystawia na próbę siłę ich więzi.
Laureat Nagrody im. Jana Machulskiego.
Lou, reż./dir. Tara Maurel (Francja/France) 2024, 19’, 15+
Pięcioletnia Lou wyczuwa na włosach mamy zapach tytoniu. Wkrótce dołącza do nich mężczyzna, z którym spędzają popołudnie nad rzeką. Dziewczynka obserwuje go i zastanawia się kim jest, co tu robi i dlaczego trzyma się tak blisko mamy.
Film nagrodzony na Festiwalu Filmów Francuskich w Rumunii. Polska premiera.
Trzy/Three, reż./dir. Amie Song (Chiny, USA / China, USA) 2024, 15’, 16+
Chinka, która niedawno przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, próbuje ukryć sekret córki przed nowymi przyjaciółmi.
Film prezentowany m.in. na MFF w Cannes i MFFK w Palm Springs.
Łódź podwodna/Submarine, reż./dir. Oliwia Zakrzewska (Polska/Poland) 2024, 17’, 15+
Oliwia samotnie wychowuje swojego dwuletniego syna. Przechodzi kryzys macierzyński i bezskutecznie szuka pomocy w poradniach psychologicznych. Walcząc z depresją, stara się stworzyć dziecku bezpieczny dom.
Film prezentowany m.in. na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Seans z opcją audiodeskrypcji.
FOKUS: WSPÓLNOTA – RODZINA
FOKUS: WSPÓLNOTA – RODZINA
Konkurs Fokus: Wspólnota skupia się na filmach, które nas łączą. Poruszają aktualne tematy społeczne z różnych stron świata opowiadając o nich przez pryzmat jednostek, często zwyczajnych ludzi próbujących odnaleźć się w skomplikowanej rzeczywistości. Znajdziecie tu kameralne dramaty, osobiste dokumenty i ciepłe komedie. Pokazy konkursowe podzielone są tematy, które pozwolą przyjrzeć się temu, co aktualnie najczęściej zajmuje twórców i twórczynie krótkometrażych filmów.
Blanche, reż./dir. Joanne Rakotoarisoa (Francja/France) 2024, 26’, 13+
Rodzina zjeżdża się do wsi na pogrzeb nestorki rodu. Wraz z matką przybywa też Zaza, wyróżniająca się na tle innych nastolatka. Poznaje samotną dziewczynkę – kuzynkę Anę, z którą próbuje odnaleźć się w sieci gwałtownie narastających rodzinnych konfliktów.
Film nagrodzony m.in. na MFF w Dublinie.
Spójrz na dom swój/Look Homeward, reż./dir. Artem Rachkelyuk (Polska/Poland) 2025, 20’, 15+
Vlad mieszka w Polsce ze swoją młodszą siostrą. Dowiaduje się, że jego ojciec został powołany do wojska w Ukrainie. To, o czym starał się nie myśleć, wraca do niego ze zdwojoną siłą.
Film nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Cura sana, reż./dir. Lucía G. Romero (Hiszpania/Spain) 2024, 18’, 15+
Konkurs Fokus: Wspólnota skupia się na filmach, które nas łączą. Poruszają aktualne tematy społeczne z różnych stron świata opowiadając o nich przez pryzmat jednostek, często zwyczajnych ludzi próbujących odnaleźć się w skomplikowanej rzeczywistości. Znajdziecie tu kameralne dramaty, osobiste dokumenty i ciepłe komedie. Pokazy konkursowe podzielone są tematy, które pozwolą przyjrzeć się temu, co aktualnie najczęściej zajmuje twórców i twórczynie krótkometrażych filmów.
Blanche, reż./dir. Joanne Rakotoarisoa (Francja/France) 2024, 26’, 13+
Rodzina zjeżdża się do wsi na pogrzeb nestorki rodu. Wraz z matką przybywa też Zaza, wyróżniająca się na tle innych nastolatka. Poznaje samotną dziewczynkę – kuzynkę Anę, z którą próbuje odnaleźć się w sieci gwałtownie narastających rodzinnych konfliktów.
Film nagrodzony m.in. na MFF w Dublinie.
Spójrz na dom swój/Look Homeward, reż./dir. Artem Rachkelyuk (Polska/Poland) 2025, 20’, 15+
Vlad mieszka w Polsce ze swoją młodszą siostrą. Dowiaduje się, że jego ojciec został powołany do wojska w Ukrainie. To, o czym starał się nie myśleć, wraca do niego ze zdwojoną siłą.
Film nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym.
Cura sana, reż./dir. Lucía G. Romero (Hiszpania/Spain) 2024, 18’, 15+
Franz Kafka
Długo oczekiwana, międzynarodowa produkcja to poruszający portret Franza Kafki – jednej z najważniejszych postaci literatury XX w. Film ukazuje wrażliwego człowieka, którego wewnętrzne rozterki i lęki są zaskakująco aktualne. Kafka jawi się jako młody idealista uwięziony w świecie biurokracji i społecznych oczekiwań.
Jego życie, pełne sprzeczności i samotności, staje się metaforą współczesnego człowieka poszukującego sensu. Reżyserka z niezwykłą subtelnością łączy realizm z poetycką wizją, tworząc film o uniwersalnym przesłaniu.
To nie tylko biografia pisarza, lecz także refleksja nad ludzką naturą i ceną autentyczności. Holland pokazuje Kafkę jako postać kruchą, ale zarazem silną w swojej wrażliwości. Dzięki temu jej film staje się głosem dla tych, którzy czują się zagubieni w świecie zdominowanym przez chaos i obojętność.
Pragniemy przypomnieć, że w Kinie CK obowiązuje hasło „Kino, nie popcorn”, które oznacza, że stawiamy na seanse bez wszechobecnych chrupiących przekąsek oraz bloków reklamowych. Godziny seansów w naszym kinie są więc równoznaczne z rozpoczęciem projekcji filmowej. Prosimy o punktualne przybycie.
Jego życie, pełne sprzeczności i samotności, staje się metaforą współczesnego człowieka poszukującego sensu. Reżyserka z niezwykłą subtelnością łączy realizm z poetycką wizją, tworząc film o uniwersalnym przesłaniu.
To nie tylko biografia pisarza, lecz także refleksja nad ludzką naturą i ceną autentyczności. Holland pokazuje Kafkę jako postać kruchą, ale zarazem silną w swojej wrażliwości. Dzięki temu jej film staje się głosem dla tych, którzy czują się zagubieni w świecie zdominowanym przez chaos i obojętność.
Pragniemy przypomnieć, że w Kinie CK obowiązuje hasło „Kino, nie popcorn”, które oznacza, że stawiamy na seanse bez wszechobecnych chrupiących przekąsek oraz bloków reklamowych. Godziny seansów w naszym kinie są więc równoznaczne z rozpoczęciem projekcji filmowej. Prosimy o punktualne przybycie.
Fucking with Marilyn
Najbardziej znana kobieta świata była pracownicą seksualną. Marilyn Monroe świadomie korzystała z seksu jako źródła dochodu. Pierwsza eskortka popkultury żyła ekonomią seks-pracy. Hollywood włożyło jej rękę między uda i zrobiło z tego mit. Dla pieniędzy. Jej ciało kradziono, kopiowano, konsumowano. A co jeśli to ciało byłoby trans?
„Fucking with Marilyn” to 69-minutowy semi-dokument, który konfrontuje mit ikony z osobistą historią Simony Kasprowicz. To skandaliczna taśma, która nigdy nie istniała, i dokument, który nie udaje obiektywności. Na czerwonej kanapie castingowej popkultury siedzi transkobiece ciało, które postanawia rozebrać ikonę na części — i złożyć ją po swojemu. To, co cisheteronormatywna kultura sprzedawała jako naturalne, okazuje się trans-akcją, długotrwałym performansem, rolą wymuszaną przez system spojrzeń i kontraktów społecznych. W miejsce twarzy ikony pojawia się twarz artystki, w miejsce mitu pojawia się fantazja, w której ikona i performerka stają się jednością. Kto na to patrzy, jak patrzy, co widzi i czy w ogóle widzi?
Film łączy dokument i fikcję, archiwum i performans w post-pornograficzny esej o spojrzeniu, które nigdy nie jest niewinne. To także mit Marilyn i doświadczenia Simony – od pierwszego klienta w pracy eskorckiej po relację z ciałem, seksualnością i miłością, w równym stopniu absolutną, jak i niemożliwą. To siostrzana narracja o pożądaniu, przemocy, pragnieniu bliskości i potrzebie bycia rozpoznaną.
Ostrzeżenie o treści: Film przeznaczony jest wyłącznie dla osób dorosłych (18+). Zawiera sceny nagości i treści erotyczne, odniesienia do przemocy, transfobii i wykluczenia, a także efekty świetlne (w tym światło stroboskopowe). Treści te mogą wywołać silne emocje lub przywoływać trudne doświadczenia. Zalecana uważność wobec własnych granic.
„Fucking with Marilyn” to 69-minutowy semi-dokument, który konfrontuje mit ikony z osobistą historią Simony Kasprowicz. To skandaliczna taśma, która nigdy nie istniała, i dokument, który nie udaje obiektywności. Na czerwonej kanapie castingowej popkultury siedzi transkobiece ciało, które postanawia rozebrać ikonę na części — i złożyć ją po swojemu. To, co cisheteronormatywna kultura sprzedawała jako naturalne, okazuje się trans-akcją, długotrwałym performansem, rolą wymuszaną przez system spojrzeń i kontraktów społecznych. W miejsce twarzy ikony pojawia się twarz artystki, w miejsce mitu pojawia się fantazja, w której ikona i performerka stają się jednością. Kto na to patrzy, jak patrzy, co widzi i czy w ogóle widzi?
Film łączy dokument i fikcję, archiwum i performans w post-pornograficzny esej o spojrzeniu, które nigdy nie jest niewinne. To także mit Marilyn i doświadczenia Simony – od pierwszego klienta w pracy eskorckiej po relację z ciałem, seksualnością i miłością, w równym stopniu absolutną, jak i niemożliwą. To siostrzana narracja o pożądaniu, przemocy, pragnieniu bliskości i potrzebie bycia rozpoznaną.
Ostrzeżenie o treści: Film przeznaczony jest wyłącznie dla osób dorosłych (18+). Zawiera sceny nagości i treści erotyczne, odniesienia do przemocy, transfobii i wykluczenia, a także efekty świetlne (w tym światło stroboskopowe). Treści te mogą wywołać silne emocje lub przywoływać trudne doświadczenia. Zalecana uważność wobec własnych granic.
Karnet Lubelski Festiwal Filmowy 2025
Karnet na wszystkie biletowane pokazy w ramach Lubelskiego Festiwalu Filmowego.
Osoby opłacające karnet przez internet prosimy o zgłoszenie się do kasy (w godzinach otwarcia kasy) Centrum Kultury w celu odbioru karnetu.
Ilość karnetów ograniczona.
Repertuar pokazów biletowanych w cenie karnetu:
21.11 godz. 17:00 Wspólnota-miasto
21.11 godz. 19:00 Transgresje- granice miłości
21.11 godz. 19:00 Granice- lilie wodne
22.11 godz. 16:00 Transgresje- granice tolerancji
22.11 godz.17:30 Wspólnota-strata
22.11 godz.19:15 Wspólnota-w dorosłość
22.11 godz. 19:30 Granice- pod szarym niebem
23.11 godz. 16:00 Wspólnota-szukając bliskości
23.11 godz. 17:45 Wspólnota- niewygodne tematy
23.11 godz. 19:00 Granice - Oliwia i chmury
24.11 godz. 19:00 Granice-niedziela
25.11 godz. 19:00 Granice- za miłość
26.11 godz. 19:00 Granice- memory hotel
27.11 godz. 17:00 Animacja
27.11 godz. 19:00 Wspólnota-kobiety
27.11 godz. 19:00 Granice-nauka
28.11 godz.17:00 Wspólnota-rodzina
28.11 godz.18:45 Transgresje-granice formy
28.11 godz.19:30 Granice- trzy miłości
29.11 godz. 16:30 Transgresje-granice samopoznania
Szczegołowy program festiwalu dostępny na stronie: https://lff.lublin.pl/
Osoby opłacające karnet przez internet prosimy o zgłoszenie się do kasy (w godzinach otwarcia kasy) Centrum Kultury w celu odbioru karnetu.
Ilość karnetów ograniczona.
Repertuar pokazów biletowanych w cenie karnetu:
21.11 godz. 17:00 Wspólnota-miasto
21.11 godz. 19:00 Transgresje- granice miłości
21.11 godz. 19:00 Granice- lilie wodne
22.11 godz. 16:00 Transgresje- granice tolerancji
22.11 godz.17:30 Wspólnota-strata
22.11 godz.19:15 Wspólnota-w dorosłość
22.11 godz. 19:30 Granice- pod szarym niebem
23.11 godz. 16:00 Wspólnota-szukając bliskości
23.11 godz. 17:45 Wspólnota- niewygodne tematy
23.11 godz. 19:00 Granice - Oliwia i chmury
24.11 godz. 19:00 Granice-niedziela
25.11 godz. 19:00 Granice- za miłość
26.11 godz. 19:00 Granice- memory hotel
27.11 godz. 17:00 Animacja
27.11 godz. 19:00 Wspólnota-kobiety
27.11 godz. 19:00 Granice-nauka
28.11 godz.17:00 Wspólnota-rodzina
28.11 godz.18:45 Transgresje-granice formy
28.11 godz.19:30 Granice- trzy miłości
29.11 godz. 16:30 Transgresje-granice samopoznania
Szczegołowy program festiwalu dostępny na stronie: https://lff.lublin.pl/
Kąpiel w dźwiękach - koncert gongów i mis Rimy Sadurskiej
Zapraszamy na niezwykły koncert gongów i mis śpiewających, który poprowadzi Rima Sadurska.
Kąpiel w dźwiękach jest unikalnym doświadczeniem, podczas którego artystka wykorzystuje harmoniczne wibracje gongów i mis śpiewających do wywołania głębokiego stanu relaksu i medytacji.
Prowadząca: Rima Sadurska – mistrzyni naturopatii, artystka.
Od 2017 roku zajmuje się dźwiękiem i sztuką performatywną, prowadzi kąpiele w dźwiękach oraz śpiewa pieśni tradycyjne. Od 2011 roku praktykuje bioenergoterapię i medytację. Ukończyła studia na kierunku Terapie naturalne oraz liczne szkolenia z zakresu dźwiękoterapii, medytacji, uzdrawiania i pracy z głosem. Jest absolwentką Akademii Praktyk Teatralnych w Gardzienicach oraz studiów podyplomowych Instytutu Sztuki PAN. Prowadzi indywidualną praktykę, wspierając procesy osobistej transformacji oraz oprawę artystyczną uroczystości rodzinnych.
Bilety przedsprzedaż 30 zł ulgowy/40 zł normalny
Bilety w dniu wydarzenia 40 zł ulgowy/50 zł normalny
UWAGA: Prosimy o przyniesienia dla siebie maty, koca i poduszki. Kąpiel w dźwiękach jest wydarzeniem przeznaczonym do odbioru na leżąco, w relaksie z zamkniętymi oczami.
Kąpiel w dźwiękach jest unikalnym doświadczeniem, podczas którego artystka wykorzystuje harmoniczne wibracje gongów i mis śpiewających do wywołania głębokiego stanu relaksu i medytacji.
Prowadząca: Rima Sadurska – mistrzyni naturopatii, artystka.
Od 2017 roku zajmuje się dźwiękiem i sztuką performatywną, prowadzi kąpiele w dźwiękach oraz śpiewa pieśni tradycyjne. Od 2011 roku praktykuje bioenergoterapię i medytację. Ukończyła studia na kierunku Terapie naturalne oraz liczne szkolenia z zakresu dźwiękoterapii, medytacji, uzdrawiania i pracy z głosem. Jest absolwentką Akademii Praktyk Teatralnych w Gardzienicach oraz studiów podyplomowych Instytutu Sztuki PAN. Prowadzi indywidualną praktykę, wspierając procesy osobistej transformacji oraz oprawę artystyczną uroczystości rodzinnych.
Bilety przedsprzedaż 30 zł ulgowy/40 zł normalny
Bilety w dniu wydarzenia 40 zł ulgowy/50 zł normalny
UWAGA: Prosimy o przyniesienia dla siebie maty, koca i poduszki. Kąpiel w dźwiękach jest wydarzeniem przeznaczonym do odbioru na leżąco, w relaksie z zamkniętymi oczami.
LARP. Miłość, trolle i inne questy
„LARP. Miłość, trolle i inne questy” to przezabawna opowieść o dojrzewaniu, szkole, pierwszej miłości i pewnym wyjątkowym hobby. Pełna akcji i humoru komedia opowiada o nastoletnim uczniu technikum, niezrozumianym przez rodzinę i prześladowanym przez rówieśników z powodu swojej pasji do fantastyki i… odgrywania elfa w grach LARP (live action role-playing). W obsadzie filmu m.in. Martyna Byczkowska, Andrzej Konopka, Bartłomiej Topa, Edyta Olszówka, Maciej Bisiorek, Agnieszka Rajda i Michał Balicki. W roli głównej - debiutujący na wielkim ekranie Filip Zaręba.
LARP to terenowa wersja gier RPG, której uczestnicy wspólnie tworzą i przeżywają opowieści spod znaku magii i miecza, wcielając się w wybrane przez siebie role. W tym niesamowitym, wymyślonym świecie Sergiusz (Filip Zaręba) jest prawdziwym herosem – męskim, dzielnym, niepokonanym. W świecie rzeczywistym – już niekoniecznie. Sytuacja chłopaka komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy w technikum pojawia się nowa uczennica – piękna Helena (Martyna Byczkowska), w której Sergiusz zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Niestety dziewczyna zaczyna kolegować się z grupą popularnych uczniów. Sergiusz czuje, że w starciu ze szkolnymi trollami ma nikłe szanse na zdobycie serca Heleny. Wszystko zmienia się, gdy niespodziewanie odkrywa tajemnicę nastolatki, a do miasta przybywa sławny autor bestsellerów (Bartłomiej Topa).
„LARP” został zakwalifikowanych do Konkursu Głównego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Film otrzymał nagrodę za najlepszy scenariusz Montreal International Film Festival.
LARP to terenowa wersja gier RPG, której uczestnicy wspólnie tworzą i przeżywają opowieści spod znaku magii i miecza, wcielając się w wybrane przez siebie role. W tym niesamowitym, wymyślonym świecie Sergiusz (Filip Zaręba) jest prawdziwym herosem – męskim, dzielnym, niepokonanym. W świecie rzeczywistym – już niekoniecznie. Sytuacja chłopaka komplikuje się jeszcze bardziej, kiedy w technikum pojawia się nowa uczennica – piękna Helena (Martyna Byczkowska), w której Sergiusz zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Niestety dziewczyna zaczyna kolegować się z grupą popularnych uczniów. Sergiusz czuje, że w starciu ze szkolnymi trollami ma nikłe szanse na zdobycie serca Heleny. Wszystko zmienia się, gdy niespodziewanie odkrywa tajemnicę nastolatki, a do miasta przybywa sławny autor bestsellerów (Bartłomiej Topa).
„LARP” został zakwalifikowanych do Konkursu Głównego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Film otrzymał nagrodę za najlepszy scenariusz Montreal International Film Festival.
Left-Handed Girl
Samotna matka i jej córki przeprowadzają się do Tajpej, aby otworzyć stragan na nocnym targu. Każda z nich będzie musiała dostosować się na swój sposób do nowego miejsca, aby związać koniec z końcem i utrzymać jedność rodziny. Tryskający energią komediodramat o różnobarwnych odcieniach macierzyństwa i konfliktach międzypokoleniowych, którego producentem i współscenarzystą jest Sean Baker.
Akcja filmu rozgrywa się w pulsującym kolorami nocy Tajpej, do którego właśnie przeprowadziły się pewne trzy rezolutne kobiety: nie mająca szczęścia do miłości ani pieniędzy Shu-Fen oraz jej córki: samodzielna, choć wciąż młodziutka mI-Ann oraz diabelnie urocza, kilkuletnia I-Jing. Podczas gdy samotna mama rozkręca własny stragan z kluskami, mI-Ann zamiast studiować dorabia w sklepie jako skąpo ubrana sprzedawczyni betelu, a I-Jing zapuszcza się w zakamarki kuszącego neonami marketu. W mieście wielkich szans i nie mniejszych rozczarowań tajwańsko-amerykańska reżyserka bierze pod lupę kobiece więzi rodzinne, w których nie brakuje pęknięć, ale też czułości.
Akcja filmu rozgrywa się w pulsującym kolorami nocy Tajpej, do którego właśnie przeprowadziły się pewne trzy rezolutne kobiety: nie mająca szczęścia do miłości ani pieniędzy Shu-Fen oraz jej córki: samodzielna, choć wciąż młodziutka mI-Ann oraz diabelnie urocza, kilkuletnia I-Jing. Podczas gdy samotna mama rozkręca własny stragan z kluskami, mI-Ann zamiast studiować dorabia w sklepie jako skąpo ubrana sprzedawczyni betelu, a I-Jing zapuszcza się w zakamarki kuszącego neonami marketu. W mieście wielkich szans i nie mniejszych rozczarowań tajwańsko-amerykańska reżyserka bierze pod lupę kobiece więzi rodzinne, w których nie brakuje pęknięć, ale też czułości.
Ministranci
Grupa nastoletnich ministrantów, sfrustrowana obojętną postawą dorosłych i instytucji Kościoła wobec niesprawiedliwości społecznej, postanawia wdrożyć własny, nietypowy plan odnowy moralnej. Uzbrojeni w młodzieńczy bunt i własną interpretację Pisma Świętego zakładają podsłuch… w konfesjonale, aby lepiej poznać swoich sąsiadów. Zamaskowani niczym Zorro i z ambicjami na miarę Robin Hooda, stają się sędziami w swoim osiedlowym świecie, pomagając potrzebującym i wymierzając kary za grzechy. Jednak ich misja zamienia się w niebezpieczną grę, a chłopcy, stosując własny, idealistyczny kodeks honorowy, zaczynają balansować na cienkiej granicy między dobrem a złem. Prawdziwe życie blokowiska miesza się z misją wprost z komiksów o superbohaterach, ale zamiast peleryn, bohaterowie noszą komże.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Film balansuje między dramatem a czarnym humorem, a jego styl przypomina bardziej rapowy manifest niż szkolną katechezę. „Ministranci” to kino, które nie boi się zadawać trudnych pytań o religię, wspólnotę, winę i odkupienie — ale robi to bez kaznodziejstwa, a z luzem, emocją i mocą autentycznego przekazu.
Nowa fala & Do utraty tchu: Podwójny pokaz specjalny z okazji urodzin Godarda
W ramach wydarzenia pokażemy dwa niezwykłe tytuły:
Nowa fala – najnowszy film Richarda Linklatera z konkursu głównego Cannes 2025. Hołd dla ducha francuskiej Nowej Fali i portret Godarda w akcie tworzenia. Film wejdzie do regularnej dystrybucji w sierpniu 2026 roku
Do utraty tchu – ikoniczny debiut Jean-Luca Godarda, film który rozpoczął współczesne kino. Odrestaurowana wersja 4K w dystrybucji Past Perfect w lato 2026.
Wydarzenie to jest pierwszą wspólną inicjatywą dwóch dystrybutorów – NH Dystrybucja i Past Perfect. Patronat nad wydarzeniem objął Instytut Francuski. Planujemy wspólnie celebrować ducha młodości, francuskości i Nowej Fali, która 65 lat temu raz na zawsze zmieniła światowe kino. A to wszystko z okazji rocznicy urodzin Jean-Luca Godarda, które przypadają na 3 grudnia.
Daty pokazów: 1–7 grudnia 2025 (szczególnie gorąco zachęcamy do organizacji seansów 3 grudnia)
Jeden bilet = dwa filmy (double feature)
Celebracja francuskiej Nowej Fali, 130-lecia kina, urodzin Godarda, a także Mikołajek.
Dlaczego obchodzimy w tym roku urodziny Godarda i pokazujemy oba filmy?
• Richard Linklater, jeden z najważniejszych amerykańskich reżyserów kina niezależnego, poświęcił swój nowy film realizacji Do utraty tchu – ikonicznego, kluczowego dzieła francuskiej Nowe Fali, które inspiruje kolejne pokolenia twórców i widzów. Grudniowymi pokazami, które będą miały miejsce ponad pół roku przed oficjalnymi kinowymi premierami Nowej fali oraz Do utraty tchu po rekonstrukcji cyfrowej, chcemy uhonorować zmarłego niedawno Godarda, czyli nestora kina niezależnego i tworzonego poza systemem.
• Pokazy w pierwszym tygodniu grudnia to też okazja, by zorganizować w kinach Kinofilskie Mikołajki: bilety na seanse obu filmów, uosabiających niesłabnącą miłość do kina, można podarować bliskim osobom – sprezentować im bilet wstępu do artystycznego, nowofalowego Paryża przełomu lat 50. i 60.
• W grudniu obchodzimy też 130. rocznicę urodzin kina, które narodziło się we Francji w 1895 roku dzięki wynalazkowi braci Lumière. Nowofalowy pokaz podwójny ożywia klimat złotej ery kinofilii i składa hołd sile francuskiej kultury.
Nowa fala – najnowszy film Richarda Linklatera z konkursu głównego Cannes 2025. Hołd dla ducha francuskiej Nowej Fali i portret Godarda w akcie tworzenia. Film wejdzie do regularnej dystrybucji w sierpniu 2026 roku
Do utraty tchu – ikoniczny debiut Jean-Luca Godarda, film który rozpoczął współczesne kino. Odrestaurowana wersja 4K w dystrybucji Past Perfect w lato 2026.
Wydarzenie to jest pierwszą wspólną inicjatywą dwóch dystrybutorów – NH Dystrybucja i Past Perfect. Patronat nad wydarzeniem objął Instytut Francuski. Planujemy wspólnie celebrować ducha młodości, francuskości i Nowej Fali, która 65 lat temu raz na zawsze zmieniła światowe kino. A to wszystko z okazji rocznicy urodzin Jean-Luca Godarda, które przypadają na 3 grudnia.
Daty pokazów: 1–7 grudnia 2025 (szczególnie gorąco zachęcamy do organizacji seansów 3 grudnia)
Jeden bilet = dwa filmy (double feature)
Celebracja francuskiej Nowej Fali, 130-lecia kina, urodzin Godarda, a także Mikołajek.
Dlaczego obchodzimy w tym roku urodziny Godarda i pokazujemy oba filmy?
• Richard Linklater, jeden z najważniejszych amerykańskich reżyserów kina niezależnego, poświęcił swój nowy film realizacji Do utraty tchu – ikonicznego, kluczowego dzieła francuskiej Nowe Fali, które inspiruje kolejne pokolenia twórców i widzów. Grudniowymi pokazami, które będą miały miejsce ponad pół roku przed oficjalnymi kinowymi premierami Nowej fali oraz Do utraty tchu po rekonstrukcji cyfrowej, chcemy uhonorować zmarłego niedawno Godarda, czyli nestora kina niezależnego i tworzonego poza systemem.
• Pokazy w pierwszym tygodniu grudnia to też okazja, by zorganizować w kinach Kinofilskie Mikołajki: bilety na seanse obu filmów, uosabiających niesłabnącą miłość do kina, można podarować bliskim osobom – sprezentować im bilet wstępu do artystycznego, nowofalowego Paryża przełomu lat 50. i 60.
• W grudniu obchodzimy też 130. rocznicę urodzin kina, które narodziło się we Francji w 1895 roku dzięki wynalazkowi braci Lumière. Nowofalowy pokaz podwójny ożywia klimat złotej ery kinofilii i składa hołd sile francuskiej kultury.
Ostatni wiking
Po czternastu latach odsiadki Anker wychodzi z więzienia z jednym celem: odzyskać zrabowaną fortunę. Problem w tym, że łup ukrył jego brat – Manfred, który dziś przedstawia się jako John Lennon i dryfuje we własnym świecie zaburzonej tożsamości. Dla brutalnego, impulsywnego Ankera krucha psychika Manfreda to pole minowe – a zarazem jedyna droga do celu.
Na tropie zaginionych pieniędzy bracia trafiają na ekipę osobliwych wyrzutków, którzy zamiast pomóc, tylko komplikują sprawy. Aby odzyskać fortunę, Anker musi reaktywować legendarny zespół The Beatles – bo tylko John Lennon zna miejsce ukrycia łupu.
„Ostatni wiking” to szalona, pełna absurdu jazda bez trzymanki przez przeszłość, popękaną psychikę, braterską lojalność i świat, w którym logika przestała obowiązywać.
Nagrodzony Oscarem reżyser Anders Thomas Jensen po raz kolejny udowadnia, że w duecie z Madsem Mikkelsenem tworzy filmy kultowe.
Na tropie zaginionych pieniędzy bracia trafiają na ekipę osobliwych wyrzutków, którzy zamiast pomóc, tylko komplikują sprawy. Aby odzyskać fortunę, Anker musi reaktywować legendarny zespół The Beatles – bo tylko John Lennon zna miejsce ukrycia łupu.
„Ostatni wiking” to szalona, pełna absurdu jazda bez trzymanki przez przeszłość, popękaną psychikę, braterską lojalność i świat, w którym logika przestała obowiązywać.
Nagrodzony Oscarem reżyser Anders Thomas Jensen po raz kolejny udowadnia, że w duecie z Madsem Mikkelsenem tworzy filmy kultowe.
Otwarty Męski Krąg
Bezpieczna przestrzeń, krąg - nie jest terapią, ale może być jej wsparciem. To miejsce, w którym każdy mężczyzna ma tyle samo przestrzeni – niezależnie od tego, kim jest, co osiągnął, ile ma lat.
Możesz po prostu być. I mówić. I słuchać.
Co wyniesiesz:
-poczucie, że nie jesteś sam w tym, co przeżywasz,
-większą pewność siebie i spokój,
-nowe spojrzenie na swoje relacje,
-odwagę, by być sobą,
-doświadczenie braterstwa i wzajemnego szacunku
Prowadzenie: Grzegorz Kornet - Absolwent Kursu Radykalnego Wglądu, po szkoleniu z prowadzenia męskich kręgów. Propagator trzeźwego życia. Mężczyzna w codziennej podróży do odkrywania własnego „ja”. Rozwój to moja pasja, a moi synowie – moja radość.
Możesz po prostu być. I mówić. I słuchać.
Co wyniesiesz:
-poczucie, że nie jesteś sam w tym, co przeżywasz,
-większą pewność siebie i spokój,
-nowe spojrzenie na swoje relacje,
-odwagę, by być sobą,
-doświadczenie braterstwa i wzajemnego szacunku
Prowadzenie: Grzegorz Kornet - Absolwent Kursu Radykalnego Wglądu, po szkoleniu z prowadzenia męskich kręgów. Propagator trzeźwego życia. Mężczyzna w codziennej podróży do odkrywania własnego „ja”. Rozwój to moja pasja, a moi synowie – moja radość.
Sanatorium Zdrowie PLUS
Do uzdrowiska ze wszystkich stron kraju zjeżdżają kuracjusze. Wszystko toczy się normalnym rytmem: meldunek, obiad, kolacja. Pensjonariusze są ciepło przyjęci przez obsługę medyczną. Sytuacja zmienia się podczas pierwszego wieczorku tanecznego. Następuje nieoczekiwany zwrot akcji, który w finale doprowadza do sensacyjnej pointy.
Spektakl to komedia charakterów i sytuacji, z wątkiem kryminalnym, osadzona w realiach Sanatorium. Powstał na podstawie autorskiego scenariusza reżysera, aktora, założyciela i opiekuna Teatru Seniora – Michała Zgieta.
Teatru Seniora to amatorska grupa teatralna, działająca w Centrum Kultury w Lublinie od 2014 roku.
Reżyseria: Michał Zgiet
Występują: Grażyna Czarnota, Anna Gaik, Milena Galicka, Beata Kamińska, Zenobia Kotuła, Elżbieta Kurpińska, Maria Lipiec, Lidia Sadowska, Małgorzata Starzyńska, Sylwia Wiązowska, Zofia Wronko -Mitrut, Leszek Jędruszak, Jerzy Kałduś, Grzegorz Michalec, Henryk Szuba, Zygmunt Tatara,
Scenografia, kostiumy, rekwizyty: Kamil Filipowski
Światło: Krzysztof „Brzydal” Cybula
Produkcja: Małgorzata Lisowska-Źrebiec
czas trwania 50 min
Spektakl to komedia charakterów i sytuacji, z wątkiem kryminalnym, osadzona w realiach Sanatorium. Powstał na podstawie autorskiego scenariusza reżysera, aktora, założyciela i opiekuna Teatru Seniora – Michała Zgieta.
Teatru Seniora to amatorska grupa teatralna, działająca w Centrum Kultury w Lublinie od 2014 roku.
Reżyseria: Michał Zgiet
Występują: Grażyna Czarnota, Anna Gaik, Milena Galicka, Beata Kamińska, Zenobia Kotuła, Elżbieta Kurpińska, Maria Lipiec, Lidia Sadowska, Małgorzata Starzyńska, Sylwia Wiązowska, Zofia Wronko -Mitrut, Leszek Jędruszak, Jerzy Kałduś, Grzegorz Michalec, Henryk Szuba, Zygmunt Tatara,
Scenografia, kostiumy, rekwizyty: Kamil Filipowski
Światło: Krzysztof „Brzydal” Cybula
Produkcja: Małgorzata Lisowska-Źrebiec
czas trwania 50 min
Święta z Astrid Lindgren
Święta bez Astrid Lindgren? Nie do pomyślenia! Magia opowieści ukochanej autorki dzieci na całym świecie trafia na duży ekran w wyjątkowym, świątecznym wydaniu.Adaptacja świątecznych opowiadań autorki „Dzieci z Bullerbyn” i „Pippi Pończoszanki” to pełen humoru, ciepła i wzruszeń film dla całej rodziny.
Ukraina! Festiwal Filmowy: 2000 metrów do Andrijiwki
Nowy film Mstyslava Chernowa, reżysera nagrodzonego Oscarem 20 dni w Mariupolu, to bardzo poruszający dokument o wojnie z perspektywy ukraińskich żołnierzy. Latem 2023 roku reżyser ze swoim kolegą z Associated Press, Alexem Babenko, dołącza do brygady walczącej o odzyskanie wsi o nazwie Andriivka, która jest niedaleko Bachmutu. Droga do niej wiedzie przez zaminowany las – zaledwie dwa kilometry, które stają się symbolem całej wojny.
Film łączy nagrania reżysera, materiały z kamer na hełmach żołnierzy oraz momenty refleksji ukraińskich chłopców w chwilach wytchnienia od walk. Z bliska widzimy niełatwe decyzje, stratę towarzyszy i ogromny koszt obrony ojczyzny. Prawda jest taka, że ta walka jest tylko o nazwę terytorium. Ludzi już tam nie ma, domów też, wszystko jest zniszczone. A zwłaszcza wspomnienia.
Film łączy nagrania reżysera, materiały z kamer na hełmach żołnierzy oraz momenty refleksji ukraińskich chłopców w chwilach wytchnienia od walk. Z bliska widzimy niełatwe decyzje, stratę towarzyszy i ogromny koszt obrony ojczyzny. Prawda jest taka, że ta walka jest tylko o nazwę terytorium. Ludzi już tam nie ma, domów też, wszystko jest zniszczone. A zwłaszcza wspomnienia.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Człowiek wieczności
„Człowiek wieczności” to filozoficzny dramat historyczny z elementami realizmu magicznego, którego akcja rozgrywa się w XX-wiecznej Ukrainie. Film opowiada o Andriyu Voronie, przechodzącym transformacyjną podróż przez wojnę, niewolę i samotność w poszukiwaniu sensu wykraczającego poza przetrwanie. Z lirycznymi obrazami i duchową głębią, dzieło to stanowi ponadczasową medytację nad odpornością, miłością i nieśmiertelnym duchem człowieka. Film jest adaptacją powieści Mirosława Doczyńca „Wieczny. Spowiedź na wygnaniu”.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Jesteś wszechświatem
Nagrodzany na europejskich festiwalach film „Jesteś wszechświatem” opowiada o miłości, która jest w stanie przetrwać nawet największy armagedon. To galaktyczna opowieść o Romeo i Julii.
Ta opowieść o miłości, samotności, radości i smutku jest historią o tym, jak ważne jest to, by na swojej drodze spotkać kogoś, kto nas zrozumie i wesprze nawet w najtrudniejszej sytuacji.
Akcja filmu rozgrywa się w niedalekiej przyszłości. Pochodzący z Ukrainy Andriy Melnyk jest w trakcie kosmicznej misji, polegającej na transporcie na statku towarowym odpadów nuklearnych na opuszczony księżyc Jowisza – Callisto. Na jego oczach dochodzi do ogromnej eksplozji, w wyniku której cała Ziemia zostaje zniszczona. Wygląda na to, że mężczyzna został sam we wszechświecie.
Jedynym towarzyszem Andryia pozostaje robot, którego poczucie humoru nie współgra zbytnio z sytuacją. Zdezorientowany mężczyzna pogrąża się w marazmie, kompletnie nie wiedząc, co robić. Wszystko zmienia się z chwilą, gdy bohater dostaje wiadomość od francuskiej kosmonautki, która utknęła na odległej stacji kosmicznej. Andryi jest zdeterminowany, by za wszelką cenę do niej dotrzeć. A sam film z klasycznego science fiction zamienia się w przejmującą opowieść o najgłębszych ludzkich potrzebach.
Ta opowieść o miłości, samotności, radości i smutku jest historią o tym, jak ważne jest to, by na swojej drodze spotkać kogoś, kto nas zrozumie i wesprze nawet w najtrudniejszej sytuacji.
Akcja filmu rozgrywa się w niedalekiej przyszłości. Pochodzący z Ukrainy Andriy Melnyk jest w trakcie kosmicznej misji, polegającej na transporcie na statku towarowym odpadów nuklearnych na opuszczony księżyc Jowisza – Callisto. Na jego oczach dochodzi do ogromnej eksplozji, w wyniku której cała Ziemia zostaje zniszczona. Wygląda na to, że mężczyzna został sam we wszechświecie.
Jedynym towarzyszem Andryia pozostaje robot, którego poczucie humoru nie współgra zbytnio z sytuacją. Zdezorientowany mężczyzna pogrąża się w marazmie, kompletnie nie wiedząc, co robić. Wszystko zmienia się z chwilą, gdy bohater dostaje wiadomość od francuskiej kosmonautki, która utknęła na odległej stacji kosmicznej. Andryi jest zdeterminowany, by za wszelką cenę do niej dotrzeć. A sam film z klasycznego science fiction zamienia się w przejmującą opowieść o najgłębszych ludzkich potrzebach.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Miesiąc miodowy
Taras i Olya to świeżo upieczeni małżonkowie, którzy wprowadzają się do swojego pierwszego mieszkania. Wkrótce ich codzienność przerywają eksplozje i alarmy bombowe. Uwięzieni w czterech ścianach, pozbawieni prądu, wody i łączności, stają wobec granicznych doświadczeń: strachu, izolacji, braku pewności jutra. Film Zhanny Ozirnej w intymny sposób pokazuje, jak wojna wkracza w najbardziej prywatne przestrzenie i jak miłość staje się jednocześnie źródłem siły i próbą przetrwania.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Mój Drogi Theo
Luty 2022 roku. Ukraińska reżyserka Alisa Kovalenko postanawia spełnić obietnicę daną samej sobie: jeśli rosyjska inwazja w jej kraju przybierze pełną skalę, wstąpi jako ochotniczka do Sił Zbrojnych Ukrainy. Alisa trafia na linię frontu, zostawiając w domu swojego pięcioletniego syna Théo.
Film, który nigdy nie powinien powstać, narodził się z potrzeby zachowania – pośród grozy i zagrożeń wojny – świadectwa niezachwianej miłości matki do dziecka.
Za pomocą intymnych dzienników wideo i poetyckich listów skierowanych do dorosłego w przyszłości Théo, Kovalenko uchwyca druzgocącą rzeczywistość wojny, jednocześnie zastanawiając się nad własną decyzją o służbie. Jej kamera odsłania zarówno chaos zniszczenia, jak i głębokie człowieczeństwo towarzyszy broni – niezłomne przyjaźnie, wzajemne wsparcie oraz czułe więzi podtrzymywane z bliskimi pozostającymi daleko.
Będąc jednocześnie świadectwem matczynej miłości i filmem dokumentalnym o wojnie, obraz splata osobistą historię Kovalenko z szerszą narracją tych, którzy walczą o to, by przyszłe pokolenia mogły żyć w pokoju.
Ten dokument w pierwszej osobie oferuje intensywną i intymną perspektywę na ludzki koszt wojny oraz na głębokie więzi między rodzicem a dzieckiem, trwające nawet w najciemniejszych okolicznościach.
W swoim filmie Alisa Kovalenko oddaje hołd zarówno żyjącym żołnierzom, jak i tym, którzy ponieśli najwyższą ofiarę, już nigdy nie wracając do swoich rodzin.
Film, który nigdy nie powinien powstać, narodził się z potrzeby zachowania – pośród grozy i zagrożeń wojny – świadectwa niezachwianej miłości matki do dziecka.
Za pomocą intymnych dzienników wideo i poetyckich listów skierowanych do dorosłego w przyszłości Théo, Kovalenko uchwyca druzgocącą rzeczywistość wojny, jednocześnie zastanawiając się nad własną decyzją o służbie. Jej kamera odsłania zarówno chaos zniszczenia, jak i głębokie człowieczeństwo towarzyszy broni – niezłomne przyjaźnie, wzajemne wsparcie oraz czułe więzi podtrzymywane z bliskimi pozostającymi daleko.
Będąc jednocześnie świadectwem matczynej miłości i filmem dokumentalnym o wojnie, obraz splata osobistą historię Kovalenko z szerszą narracją tych, którzy walczą o to, by przyszłe pokolenia mogły żyć w pokoju.
Ten dokument w pierwszej osobie oferuje intensywną i intymną perspektywę na ludzki koszt wojny oraz na głębokie więzi między rodzicem a dzieckiem, trwające nawet w najciemniejszych okolicznościach.
W swoim filmie Alisa Kovalenko oddaje hołd zarówno żyjącym żołnierzom, jak i tym, którzy ponieśli najwyższą ofiarę, już nigdy nie wracając do swoich rodzin.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Mój Karpacki Dziadek
Szesnastoletni Michele Parodi dorasta we włoskiej Genui. Jego matka Nina, pochodzi z Ukrainy, przed laty wyemigrowała do Włoch, zostawiając za sobą rodzinę i ojczyznę. Po nagłej śmierci Niny chłopak po raz pierwszy wyrusza na Ukrainę – by spełnić jej ostatnią wolę i rozsypać prochy w rodzinnej wiosce w Karpatach.
Tam spotyka swojego dziadka Mikhaila, dawnego klauna, z którym Nina zerwała kontakty wiele lat wcześniej. Spotkanie dwóch obcych sobie ludzi – nastolatka i starca – staje się początkiem trudnej, ale pomimo tego wzruszającej więzi. Razem podejmują się symbolicznego zadania odbudowy zrujnowanej wieży, która ma stać się miejscem pojednania.
Tam spotyka swojego dziadka Mikhaila, dawnego klauna, z którym Nina zerwała kontakty wiele lat wcześniej. Spotkanie dwóch obcych sobie ludzi – nastolatka i starca – staje się początkiem trudnej, ale pomimo tego wzruszającej więzi. Razem podejmują się symbolicznego zadania odbudowy zrujnowanej wieży, która ma stać się miejscem pojednania.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Sanatorium
W okolicach Odesy, nad słonnym jeziorem Kuyalnyk, stoi monumentalny budynek z lat 70. – sanatorium pamiętające czasy radzieckie. Choć sanatorium dawno straciło swoją dawną popularność, wciąż przyciąga gości spragnionych wypoczynku i uzdrowienia. Przybywają tu, by kąpać się w słonej wodzie, smarować się czarnym błotem, który ma efekt zdrowotny, korzystać z elektroterapii i kąpieli solankowych, a przy okazji szukać miłości, przyjaźni i wytchnienia.
Sanatorium zabiera nas w podróż przez letni sezon tego niezwykłego miejsca, pokazując pracowników, którzy z oddaniem dbają o opiekę, komfort i rozrywkę gości – nawet mimo bliskości wojny. Dla odwiedzających jest to czas poszukiwania zdrowia, miłości i odnowy.
Pomimo nalotów w pobliżu, pastelowe różowe i jasnozielone korytarze sanatorium wciąż przyciągają ludzi. Być może chodzi o nadzieję na odmłodzenie, a może o coś ukrytego w błocie...
Sanatorium zabiera nas w podróż przez letni sezon tego niezwykłego miejsca, pokazując pracowników, którzy z oddaniem dbają o opiekę, komfort i rozrywkę gości – nawet mimo bliskości wojny. Dla odwiedzających jest to czas poszukiwania zdrowia, miłości i odnowy.
Pomimo nalotów w pobliżu, pastelowe różowe i jasnozielone korytarze sanatorium wciąż przyciągają ludzi. Być może chodzi o nadzieję na odmłodzenie, a może o coś ukrytego w błocie...
Ukraina! Festiwal Filmowy: Zestaw nagrodzonych filmów krótkometrażowych 10. U!FF Blok filmów
Granica
reżyseria: Maria Margiel, obsada: Solomiya Kyrylova, Daria Kalinchuk, Mira Fareniuk
Polska / 2024 / 30 min / NAGRODA
Oksana pracuje w Polsce, podczas gdy jej córki pozostają w Ukrainie pod opieką babci. Chcąc odbudować więzi z córkami, Oksana decyduje się zabrać je do Polski. Wspólna podróż wystawia na próbę siłę ich relacji. Brak odpowiednich dokumentów dla ukochanego kanarka córek uniemożliwia przekroczenie granicy
Życie się zaczyna
reżyseria: Oleksii Taranenko, Volodymyr Kravchuk, Vitalii Salii
Ukraina / 2025 / 28 min / NAGRODA
Bohater jest weteranem wojennym, który zmaga się z powrotem do życia cywilnego po udziale w ciężkich walkach. Spokojny dom wydaje mu się obcy, a ludzie, którzy nie doświadczyli wojny, budzą w nim niezrozumienie i poczucie wyobcowania. Jego znajomi i przyjaciele pogłębiają wewnętrzny konflikt, przedstawiając wojnę jako coś odległego.
Za 769 km – Nowy Jork, reżyseria: Sofiia Buhrii
Ukraina / 2025 / 15 min / WYRÓŻNIENIE
W jednej z nielicznych piekarni w Kijowie osoby z niepełnosprawnościami intelektualnymi pieką chleb. Pomimo własnych trudności muszą żyć w warunkach wojny. Ich codzienna praca ratuje mieszkańców frontowych terenów, pozostających pod ostrzałem, przed kryzysem żywnościowym. Ostatni przystanek: Nowy Jork, ukraińska wieś w obwodzie donieckim, dziś okupowana przez Rosję.
Ludzie i rzeczy
reżyseria: Damian Kosowski, obsada: Oksana Cherkashyna, Kira Makidon, Stanislav Voitsekhovskyi
Polska / 2024 / 20 min / WYRÓŻNIENIE
34-letnia Olena przyjeżdża z ośmioletnią córką Kirą i swoim przyjacielem Tymurem, aby odebrać wyniki badań DNA, potwierdzające, że jej zaginiony podczas wojny mąż Ilya nie żyje. Konfrontacja z ekshumowanymi ciałami ofiar rosyjskiej agresji zmusza ją do dokonania wyboru między teraźniejszością a światem, który przeminął.
Drift
reżyseria: Anna Pavlova-Garshyna, obsada: Obsada: Vladymyr Melnyk, Alexander Koval, Oleksiy Petrychenko
Ukraina / 2025 / 8’ / WYRÓŻNIENIE
1 stycznia 2022 roku, Charków, Ukraina. Vova po noworocznej imprezie udaje się do pracy jako motorniczy tramwaju. Po drodze niespodziewanie spotyka go przygoda i staje się czyimś aniołem stróżem.
reżyseria: Maria Margiel, obsada: Solomiya Kyrylova, Daria Kalinchuk, Mira Fareniuk
Polska / 2024 / 30 min / NAGRODA
Oksana pracuje w Polsce, podczas gdy jej córki pozostają w Ukrainie pod opieką babci. Chcąc odbudować więzi z córkami, Oksana decyduje się zabrać je do Polski. Wspólna podróż wystawia na próbę siłę ich relacji. Brak odpowiednich dokumentów dla ukochanego kanarka córek uniemożliwia przekroczenie granicy
Życie się zaczyna
reżyseria: Oleksii Taranenko, Volodymyr Kravchuk, Vitalii Salii
Ukraina / 2025 / 28 min / NAGRODA
Bohater jest weteranem wojennym, który zmaga się z powrotem do życia cywilnego po udziale w ciężkich walkach. Spokojny dom wydaje mu się obcy, a ludzie, którzy nie doświadczyli wojny, budzą w nim niezrozumienie i poczucie wyobcowania. Jego znajomi i przyjaciele pogłębiają wewnętrzny konflikt, przedstawiając wojnę jako coś odległego.
Za 769 km – Nowy Jork, reżyseria: Sofiia Buhrii
Ukraina / 2025 / 15 min / WYRÓŻNIENIE
W jednej z nielicznych piekarni w Kijowie osoby z niepełnosprawnościami intelektualnymi pieką chleb. Pomimo własnych trudności muszą żyć w warunkach wojny. Ich codzienna praca ratuje mieszkańców frontowych terenów, pozostających pod ostrzałem, przed kryzysem żywnościowym. Ostatni przystanek: Nowy Jork, ukraińska wieś w obwodzie donieckim, dziś okupowana przez Rosję.
Ludzie i rzeczy
reżyseria: Damian Kosowski, obsada: Oksana Cherkashyna, Kira Makidon, Stanislav Voitsekhovskyi
Polska / 2024 / 20 min / WYRÓŻNIENIE
34-letnia Olena przyjeżdża z ośmioletnią córką Kirą i swoim przyjacielem Tymurem, aby odebrać wyniki badań DNA, potwierdzające, że jej zaginiony podczas wojny mąż Ilya nie żyje. Konfrontacja z ekshumowanymi ciałami ofiar rosyjskiej agresji zmusza ją do dokonania wyboru między teraźniejszością a światem, który przeminął.
Drift
reżyseria: Anna Pavlova-Garshyna, obsada: Obsada: Vladymyr Melnyk, Alexander Koval, Oleksiy Petrychenko
Ukraina / 2025 / 8’ / WYRÓŻNIENIE
1 stycznia 2022 roku, Charków, Ukraina. Vova po noworocznej imprezie udaje się do pracy jako motorniczy tramwaju. Po drodze niespodziewanie spotyka go przygoda i staje się czyimś aniołem stróżem.
Ukraina! Festiwal Filmowy: Zwierzęta na wojnie
„Zwierzęta na wojnie” to ukraińska antologia filmowa, w której udział wzięło wielu reżyserów, m.in. Myroslav Slaboshpitskiy, Yuliia Shashkova, Maksym Tuzov, Oleksii Mamedov, Sviatoslav Kostiuk, Ivan Sautkin i Andrii Lidahovskyi. Film ukazuje wojenną rzeczywistość z perspektywy zwierząt – zarówno domowych, jak i dzikich – które znalazły się na linii ognia, uciekają przed bombardowaniami lub tracą naturalne środowisko. Każda z nowel, utrzymana w innym stylu, tworzy obraz wojny jako tragedii nie tylko ludzi, lecz także przyrody.
Wszystko w porządku
Jeden z najważniejszych tytułów berlińskiej sekcji Perspectives. Kryminalne kino moralnego niepokoju, czarno-biały film, w którym nic nie jest czarno-białe. Debiut węgierskiego reżysera Bálinta Dániela Sósa stawia bohatera przed dramatycznym wyborem: czy skłamać w obronie syna, czy ujawnić prawdę, która może na zawsze zmienić życie 12-latka? Sándor, wdowiec z dwójką dzieci, próbuje rozpocząć nowe życie i nowy związek. Cichą euforię gasi jednak wypadek podczas przyjęcia u partnerki i jej córeczki. Kogo chronić, o co walczyć, a przede wszystkim komu wierzyć? Sós dostrzega i ubiera w szaty greckiej tragedii dylematy, które na co dzień towarzyszą rodzicielstwu, precyzyjnie trafia w kwestie zaufania i nawigowania pomiędzy miłością do dzieci a potrzebą akceptacji ze strony dorosłych i koniecznością przestrzegania norm społecznych. I jak w żadnej opowieści o ojcostwie, tak i w tej nie mogło zabraknąć czarnego humoru. Za sprawą formalnych wyborów film Sósa uniwersalizuje historię: czerń i biel czynią ją ponadczasową, a zaskakujące ujęcia architektury budują świat etycznej dystopii i zanurzają nas w labiryncie dorosłości, pełnym wewnętrznych konfliktów i błędów popełnianych w najlepszych intencjach.
Jeśli chcesz na bieżąco otrzymywać informacje o wydarzeniach, zapisz się do NEWSLETTERA.
Wysyłamy tylko istotne informacje o nowościach, zmianach lub odwołanych wydarzenia.